Pamukkale is misschien wel een van de bekendere touristische sensaties van Turkije. Prachtig natuurverschijnsel in de provincie Denizli. Absoluut een aanrader om te bezoeken! Wij hebben Pamukkale bezocht en geven je de tips!
Kalksteenterrassen Pamukkale
Pamukkale is een klein dorpje in het zuidwesten van Turkije in de provincie Denizli. Pamukkale is beroemd vanwege een uniek natuurfemoneem die aan de rand van het dorp te vinden zijn, de kalksteenterrassen. Pamukkale betekent letterlijk vertaald “katoenen kasteel”. De kalksteenterrassen zijn miljoenen jaren geleden door een vulkanisch verschijnsel. In het westen van Anatolië vond een plooiingsfase plaats waarin een groot aantal bergen gevormd werden. Als gevolg van deze plooiingsfase ontstonden er grote breuken in de aardkorst en werd het gebied erg gevoelig voor aardbevingen. Via deze breuken er eeuwenlang regenwater de berg binnen gestroomd, de ondergrondse grotten in. Daar is het op honderden meters dikke kalklagen terecht gekomen. Door de hoge temperaturen binnen in de berg lost het calciumcarbonaat zich op in het water. Via bronnen komt het water weer aan de oppervlakte. De kalksteenterrassen zijn gevuld met water uit deze warmwaterbronnen. Dit water heeft een temperatuur van ongeveer 35 graden Celsius. Op het moment dat dit water afkoelt verdwijnt het koolzuur uit het water waardoor het veranderd in een vlokkig wit bezinksel wat zich afzet in de vorm van witte kalksteenterrassen. Dit proces vind al honderdduizenden jaren plaats en gaat tot op de dag van vandaag nog steeds door. Pamukkale word bezocht door vele toeristen. Er zijn vele excursies en rondreizen die langs Pammukkale komen. Pamukkale is dan ook opgenomen op UNESCO’s wereld erfgoedlijst.
Bescherming kalksteenterrassen
Een gedeelte van de kalksteenterrassen is niet zo mooi meer als vroeger. Dit komt door het vele toerisme. Op de top van het Plateau werden vele hotels gebouwd die kalk aan het water ontrokken. Zwembaden van de hotels werden met het hete water gevuld en afvalwater werd zomaar over de terrassen weg gegooid. In 1988 greep UNESCO in en werd Pamukkale samen met Hierapolis op de wereld erfgoed lijst geplaats. De hotels op de top van de heuvel moesten afgebroken worden. Ook is er in de jaren 80 en 90 erg veel door toeristen over de kalksteenterrassen heen gelopen, hier werden ze ook niet mooier van. Daarom is besloten om de “bevroren waterval” grotendeels af te sluiten. Tegenwoordig mag je dan ook alleen nog maar op je blote voeten langs de terrassen lopen en enkel over speciale paden. Je mag niet overal meer overheen lopen en je mag ook niet meer zomaar in de kalksteenterrassen plonzen. Zo krijgen bepaalde delen weer de tijd om te herstellen.
Badderen
Veel mensen baden in het water omdat het goed voor de huid schijnt te zijn. Het Magnesium-, ijzer-, zwavel-, en koolzuurhoudende water schijnt een geneeskrachtige werking te hebben op spieren en zenuwen. Lang voor de geboorte van Christus werd hier al veel gekuurd door de Romeinen. Om beschadigingen van de kalksteenterrassen te voorkomen is het niet meer toe gestaan om daar in het water te plonzen. Bij veel hotels kun je gebruik maken van de zwembaden die gevuld zijn met het bijzondere water. In het zwembad van het Parmukkale hotel kun je badderen tussen enkele zuilen van het oude Hierapolis. Het zwembad van het Pamukkale hotel is ook toegankelijk voor niet hotel gasten. Naast de baden van de hotels zijn er ook een aantal gewone bronnen voor het publiek geopend.
Entree prijs
Het bezichtigen van de kalksteenterrassen kost 20 lira(ongeveer €8,50) per persoon en dit geld word gebruikt voor onderhoud en herstel van het gebied.
Hiërapolis
De omgeving van Pamukkale is groen en vruchtbaar. Je vind er heel veel ruïnes van de oude Griekse stadHiërapolis. Hiërapolis werd rondom de waterbronnen gebouwd. Hiërapolis werd rond 190 voor Christus gesticht door Eumenus II, de koning van de machtige Griekste stad Pergamon. De stad werd Hiërapolis genoemd, naar de vrouw van Telephos, de legendarische stichter van Pergamon. Hiërapolis werd oorspronkelijk gesticht als militaire nederzetting om te rivaliseren met het naburige Laodikeia. De stad diende als kuuroord voor de Romeinen. Hier brachten ze hun laatste jaren graag door. Vanuit Hiërapolis konden ze de toen al drukbezochte warmwaterbronnen makkelijk bezoeken. Door de vele aardbevingen heeft Hiërapolis nooit de kans gehad om zich echt goed te kunnen ontwikkelen. De laatste bloei van Hiërapolis was in de Byzantijnse tijd toen hier een Joodse gemeenschap neerstreek. Tot weer een zware aardbeving kwam. Pas sinds de begin jaren 80 is, het dal ten noorden van Denizli, door de opkomst van het vele massatoerisme pas echt opgebloeid. De ruïnes van Hiërapolis liggen verspreid over een uitgestrekt terrein wat begroeid is met vele oleanders. Je vind er onder andere de resten van de arcaden boulevard met een agora(marktplein), Byzantijnse basilica, de Apollo tempel, en het Pamukkale thermen hotel met ÉÉn van de bronnen. Verder zijn er nog resten te vinden van een oud theater(waar soms nog wel eens voorstellingen gegeven worden), resten van de oude stadmuur, resten van Octogan(de kerk waar de apostel Philippus begraven schijnt te zijn), en resten van de Romeinse thermen die tegenwoordig ingericht zijn als museum.
Video van Pamukkale
Spoiler alert 🙂 Tja wij weten nooit of we nu wel of geen video van Pamukkale op de site moeten zetten. Want je moet het eigenlijk met eigen ogen zijn. Zo ongelooflijk mooi en puur is Pamukkale. We hebben hem toch online gezet. Maar goed kijken is natuurlijk op eigenrisico.